Στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία εξετάζεται η Ειδική Γλωσσική Διαταραχή ως επιλεκτική διαταραχή στην ανάπτυξη του μορφοσυντακτικού επιπέδου της γλώσσας (Grammatical SLI). Πιο συγκεκριμένα, αντικείμενο της εργασίας είναι η διερεύνηση των μορφοσυντακτικών ιδιοτήτων του ρήματος στην γλωσσική παραγωγή ενός ελληνόφωνου παιδιού με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή, ηλικίας 4 ετών και 3 μηνών και η σύγκριση των αποτελεσμάτων με δεδομένα από ελληνόφωνα παιδιά με τυπική γλωσσική ανάπτυξη. Οι μορφοσυντακτικές κατηγορίες που μελετήθηκαν είναι ο Χρόνος, η Άποψη και η Συμφωνία υποκειμένου-ρήματος. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το πιο προβληματικό πεδίο της ρηματικής γραμματικής του συγκεκριμένου παιδιού είναι αυτό του Χρόνου, όπως προκύπτει από τα χαμηλά ποσοστά ακρίβειας στην ορθή μορφολογική πραγμάτωση των παρελθοντικών χρόνων. Επιπλέον, αξιοσημείωτη είναι η χρήση κυρίως ανώμαλων αοριστικών τύπων και καθόλου ομαλών, γεγονός που αποτελεί σοβαρή ένδειξη της μη διαθεσιμότητας υπονοούμενων γραμματικών κανόνων για το σχηματισμό ομαλών αοριστικών τύπων. Η διάκριση παρελθόντος – μη παρελθόντος πραγματοποιείται μέσω των κατηγοριών της Άποψης και όχι μέσα από την μορφολογία των χρόνων του ρήματος, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την απουσία τύπων του Παρατατικού στα δεδομένα. Όσον αφορά την κατηγορία της Συμφωνίας, προκύπτει το συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει παραγωγικά τους κανόνες συμφωνίας, καθώς τα λάθη που παρατηρήθηκαν στα δεδομένα ήταν ελάχιστα. Από τη σύγκριση των γλωσσικών δεδομένων του παιδιού με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή με γλωσσικά δεδομένα από ελληνόφωνα παιδιά με τυπική γλωσσική ανάπτυξη προκύπτει το συμπέρασμα ότι η Ειδική Γλωσσική Διαταραχή δεν μπορεί να περιγραφεί μόνο ως «καθυστέρηση» από την τυπική γλωσσική ανάπτυξη, αλλά και ως απόκλιση από αυτή.